Żałoba to specyficzny stan umysłu, obserwowany u osób, które utraciły kogoś najbliższego. Łączy się ona nierozerwalnie z poczuciem krzywdy, niesprawiedliwości i załamania. Osoby bardzo silnie związane z kimś, kogo utraciły, w wyniku żałoby, długo nie potrafią znaleźć sobie miejsca. Obwiniają siebie o to, że nie mogły czy nie potrafiły zapobiec danej tragedii.
Najciężej przechodzą moment żałoby osoby o bardzo chwiejnej psychice. Ciężko znoszą także moment rozłąki starsze dzieci, które posiadają już możliwość wyrażania własnych emocji. Bardzo trudnym doświadczeniem jest także utrata osoby, która straciła życie na skutek własnego wyboru, czyli popełniła samobójstwo.
Żałoba przejawia się niemal we wszystkich dziedzinach naszego życia. Symptomy żałoby dotyczą bowiem:
a. sfery psychicznej – smutek, bezsilność, rozpacz, zachwianie emocjonalne, załamanie, depresja
b. sfery fizycznej – bezsenność, brak apetytu lub jego nasilenie, wyczerpanie lub nadpobudliwość
c. procesów myślowych i poznawczych
d. zachowania
e. stanów duchowych.
Osoba w stanie żałoby najczęściej pragnie samotności. Nie potrafi ona bowiem uporać się z tym, co się stało ani tego ogarnąć. Nie potrafi także wprost mówić o swoich uczuciach.
